NUDE DESCENDING A STAIRCASE
1997, video object
Marcel Duchamp’s painting served here as an interesting pretext for formulating a unique conception of the spatialization of the human image, as well as formulating
the artist’s own answer to the traditional motif of the nude, which was rendered according to the procedure and requirements of the genre. As the artist described it, ‘The nude became real, coming into existence in space with all the vibration of the forces of motion and eroticism. I spatialized the nude, but also space of the image in real space’. Walking down the stairs several times, the model ‘saw her own reflection in a glass pane of a length equal to her height, 170 cm. Reflected in the glass, the rhythm of the stairs suggests a division of this act into frames, which the model’s body is inscribed into’. These frames became scenes, recording a complex image written out in space and time — a study of the nude, of movement and fleetingness.
(text fragment by Waldemar Baraniewski)
AKT SCHODZACY PO SCHODACH
1997, video obiekt
Obraz Marcela Duchampa był tu ciekawym pretekstem do sformułowania indywidualnej koncepcji uprzestrzennienia ludzkiego wizerunku, a zarazem sformułowania własnej odpowiedzi na tradycyjne studium aktu, wykonane zgodnie z procedurą i wymogami gatunkowymi. Jak opisuje to artystka: „Akt stał się realny, zaistniał w przestrzeni z całą wibracją sił ruchu i erotyzmu. Uprzestrzenniony został akt, ale i przestrzeń obrazu w przestrzeni rzeczywistej”. Schodząca kilkakrotnie po schodach modelka, „widziała swoje odbicie w szybie, której długość była równa jej wysokości — 1,70 cm. Rytm schodów odbijający się w szybie sugeruje rozbicie tej czynności na klatki, w które wpisuje się ciało modelki”. Te klatki stały się kadrami utwalającymi rozpisany w przestrzeni i czasie wieloelementowy obraz — studium aktu, ruchu i ulotności.
(fragment tekstu: Waldemar Baraniewski)